یک روز در میان راه....

به نام او

 

به این می اندیشم در کدامین سال و کدامین ماه و کدامین هفته و کدامین روز و کدامین ساعت و کدامین ثانیه قلب من از حرکت باز خواهد ایستاد و در کجا در میانه راه زندگی من دیگر نخواهم بود  و زندگی بعد من همچنان جریان خواهد داشت زندگی هرگز و برای هیچکس باز نخواهد ایستاد.....

 

سالها خواهد گذشت از زمانی که من نیستم و البته این راهی هست که بقیه هم خواهند رفت و هیچکاری نمیشه کرد و هیچکس از زندگی زنده بیرون نخواهد رفت ولی میتوان با کارهای بازهم بعد لحظه ایستا زنده بود و در قلب و ذهن مردمان زندگی کرد به شرط اینکه امروز که میتوانیم کاری کنیم و اثری از خود باقی بزاریم که ایندگان در میان روزمرگی هایشان یادی هم از ما کنند هرکس به نحوی و شکلی که میتواند خود را برای ایندگان زنده نگه دارد..

 

پایان.